میخوام بخوابم و به جاش فردا صبح بلند بشم برای درس خوندن البته اگر بتونم، بیدار که میشم باید در سکوت مطلق بدون هیچ حرکتی باشم چون ممکنه کیان بیدار بشه و مثل همیشه نزاره یه صفحه هم بخونم! از طرفی زیادی سکوت و بی تحرکی ساعت ۶ صبح هم باعث میشه خوابم ببره به خصوص با مطالب فوق العاده یکنواخت درسی!

موندم چه کنم راهی که دوسال اومدم رو ادامه بدم به امید موفقیت!؟ با همینجا شرایطم رو قبول کنم و بیشتر از این خودمو ازار ندم!

همش با خودم میگم چرا نتونم؟! چرا نشه؟! یعنی من از فلانی خنگ ترم؟! اگر الان تسلیم بشم تضمینی نیست برای فردایی که شرایط رو برام محیا تر کنه!

من همیشه عاشق اذیت کردن خودم بودم، به چالش کشیدن خودم، رنج و زحمت دادن به خودم تا استانه ی تحملم!

بخوابم تا دیرتر از این نشده...

انیدوارم فردا بتونم چند ساعت مفید درس بخونم‌...